Hoornrots

Dit type rots is moeilijk te karakteriseren omdat het het karakter van zijn ouderrots overneemt en geen specifieke chemische of mineralogische samenstelling heeft. Bovendien kan men niets zeggen over de oriëntatie van de korrels, omdat deze rots niet wordt blootgesteld aan gerichte druk en ook niet de orientatie van de ouderrots overneemt.

Oorsprong

Hoornrots worden gevormd uit een ouderrots of een zogenaamde protoliet. Deze protolieten kunnen veel soorten rotsen zijn. Gemeenschappelijke protolieten van Hoonrots omvatten sedimentaire rotsen zoals schalie, siltsteen, zandsteen, kalksteen en dolomiet; Stollingsgesteentes zoals basalt, gabbro, rhyoliet, graniet, andesiet en diabase; of, metamorfe rotsen zoals Schist en Gneiss.

Karakteristieken

Zoals eerder vermeld, is het erg moeilijk om Hoornrots te karakteriseren. Ze kunnen zelfs worden gemaakt door een verschillende effecten, waaronder herkristallisatie, gedeeltelijke smelten, cementatie en siliciificatie. Dit resulteert in een dichte, harde, fijn gekke gesteente die in het algemeen homogeen is en een semi-conchoïdale breuk vertoont. Hornfels kunnen bijna elke kleur zijn, maar zwart, grijs, bruin, roodachtig en groenige rotsen komen vaak voor. Op basis van minerale samenstelling kunnen de meeste voorkomsten van hoornvels worden gescheiden in een van de drie algemene groepen:

• Pelitische Hoornrots: Meestal afkomstig van schalie, leisteen en schist
• Carbonaat Hoornrots: meestal afkomstig van kalksteen, dolomiet of marmer
• Mafische Hoornrots: Meestal afkomstig van Mafische-stollinggesteentes[1]

References

• https://geology.com/
• NEN-EN-ISO 14688-1:2019